وقتی که ما توی انبوه کارهای ناتموم غرق می‌شیم.(اثر زیگارنیک)

در روانشانسی مبحثی هست به اسم «اثر زیگارنیک»  که میگه کارهای نیمه تموم دائماً ذهن ما رو به سمت خودشون جذب میکنه و

همچنین مغز ما تكاليف ناقص٬ ناکامل و چالشی رو درمقایسه با تکالیف ،کامل به مدت طولانی تری به خاطر می‌سپاره چون که سعی می‌کنه با فکر کردن به اونها رفع ابهام کنه و به به رضایت درونی برسه!

وقتی یه کار کامل نمیشه مغز ما دائما اون رو تمرین میکنه تا اطلاعات مرتبتش رو فعال نگه داره. این مسئله ایه که مشکل ایجاد میکنه. چون وقتی کاری رو کامل میکنیم اطلاعاتش به راحتی فراموش میشه اما سه راهکار وجود داره که کمک میکنه از اثر زیگارنیک برای برنامه ریزی و انجام دادن کارها استفاده کنیم.

فقط شروع کنید

اگر کاری وجود دارد که برای مدت طولانی ازش طفره رفتید، فقط با کوچکترین کاری که باید انجام بدید شروع کنید؛ حتی اگر این به معنای باز کردن یک فایل با برنامه ورد و تایپ عنوان برای اون کار باشه.

چند کار رو همزمان انجام ندید

انجام دادن همزمان چندکار٬ توان ذهنی رو درگیر اثر زیگارنیک میکنه. برنامه ریزی زمانی برای کارها داشته باشید تا مغز بدونه که قبل از سررسیدن زمان مقرر نیازی نیست خودش رو درگیر اون کنه.

کارهارو به بخش های کوچک تقسیم کنید.

برای هر کاری فعالیت ها رو به بخشهای کوچیک تقسیم کنید از اثر زیگارنیک استفاده کنید و مرحله به مرحله کار رو جلو ببرید این کار به مغز شما این سیگنال رو میده که چیزی کامل نیست و میتونید تا تموم شدن نهایی کار و بدون رها کردن کار رو جلو ببرید.